Flora


(źródła ilustracji podano na dole strony)

Ogród Saski w swojej pierwotnej koncepcji został założony według aranżacji francuskiej zwanej także barokową. Mimo upływu lat, zniszczeń i zmian w aranżacji Parku (został on bowiem częściowo zdewastowany w czasie insurekcji kościuszkowskiej i na początku XIX wieku przekomponowany w park angielski), znaleźć w nim można wiele gatunków drzew sadzonych zwykle w ogrodach w stylu francuskim. Wokół głównej alei i przy placu marszałka Józefa Piłsudskiego znajdują się głównie lipy drobnolistne oraz klony - drzewa typowe dla ogrodu francuskiego - z których stworzono szpalery. 

Fot. Jan Bułhak, pocztówka z 1938 r.; domena publiczna, Polona

Aleje obsadzone są zgodnie z koncepcją stylu głównie kasztanowcami pospolitymi (białymi), dębami czerwonymi, dębami szypułkowymi, topolami czarnymi oraz lipami. W Ogrodzie jest także wiele klonów i buków.

Także drzewa często sprowadzane do Europy w okresie baroku znalazły swoje miejsce w Ogrodzie Saskim. Dla przykładu za Wodozbiorem znajdują się miłorzęby dwuklapowe, z których cztery są pomnikami przyrody.  

Tymczasem w XIX w., gdy wprowadzano zasadnicze zmiany przestrzenno-kompozycyjne, z dawnego drzewostanu zachowało się ok. 840 drzew różnego gatunku; były to kasztany, lipy i klony. Dosadzono wtedy ponad 6000 drzew - tych samych gatunków, a także modrzewie i drzewa owocowe (zwłaszcza grusze i wiśnie czarne, jeden orzech włoski). Z nowo posadzonych drzew powstały tzw. skupiny, w duchu ogrodu w stylu angielskim. 

Jeden z ogrodników zatrudnionych w XIX w. dosadzał w Ogrodzie inne gatunki drzew, krzewów i bylin: trzmielinę, czeremchę, kalinę, leszczynę, głóg, brzozy i jałowce. Nie znajdziemy ich tam dziś wiele. Próby czasu nie wytrzymały także brzozy, wierzby babilońskie, akacje i świerki.  

W XIX w. na terenie Ogrodu Saskiego stała Cieplarnia, w której organizowano wystawy kwiatowe. Warszawiacy chętnie zaglądali tam podczas spacerów. 

Z biegiem czasu na terenie Ogrodu zaczęto sadzić rośliny z innych stref klimatycznych, wyhodowane w oranżerii, np. azalie, begonie, kamelie, chryzantemy, fuksje, pelargonie, rododendrony, dalie, róże i inne.  

Pod koniec XIX w. w Ogrodzie pojawiły się rabaty kwiatowe. Obok fontanny znajdowały się cztery trawniki i okazała grządka obsadzona pnącymi różami, a na obrzeżach trawników bliżej Pałacu Saskiego pojawiły się bzy. Na rabatach wewnętrznych sadzono kwiaty sezonowe, a za wodotryskiem założono kobierce kwiatowe. Podobne rabaty dywanowe podziwiać można w Ogrodzie i dziś.

Aleja główna Ogrodu Saskiego
Aleja główna Ogrodu Saskiego

Pomniki przyrody 

W Ogrodzie Saskim aż sześć drzew nosi miano pomników przyrody. Pierwszego z nich nie sposób jest przeoczyć: ten okazały kasztanowiec biały znajduje się przy wejściu od ulicy Królewskiej.  Następne cztery drzewa uhonorowane tym tytułem to miłorzęby dwuklapowe rosnące niedaleko Wodozbioru Marconiego, czyli "Świątyni Westy". Szóstym pomnikiem przyrody w Ogrodzie Saskim jest topola szara, która znajduje się niedaleko ulicy Marszałkowskiej, ścięta, prawie w całości, w 2019 roku ze względów bezpieczeństwa.

ulica Marszałkowska, 00-102 Warszawa
e-mail: parksaski.rej@gmail.com 

Strona utworzona za pomocą usługi Webnode
Załóż darmową stronę internetową! Ta strona została utworzona w kreatorze Webnode. Stwórz swoją własną darmową stronę już teraz! Rozpocznij